Wild is the wind (wk 3)

Hoe komen mensen in beweging?

Afgelopen week was er een krachtige januaristorm dwars door midden Nederland. De storm was in zijn hevigheid van korte duur. Tussen 10 uur 's ochtends en 13 uur 's middags was de storm op zijn hevigst, daarna luwde de wind snel.

De impact was enorm. In korte tijd werd code rood afgekondigd en was ik op Schiphol getuige van een stop met vlieg- en treinverkeer. Later zouden jornaalbeelden verschijnen van tientalen ongevallen op de weg met vrachtwagens, incidenten met dodelijke afloop en ook gelukkige afloop van een boom die net naast moeder met kind omwaait.

Tijdens het hoogtepunt van de storm creëerde luchtdruk boven de Zuid-Hollandse kustlijn een flessenhals waar de lucht door heen geperst werd en zorgde een lage luchtdruk in het oosten vervolgens voor een versnelling. De lucht kwam extreem snel in beweging door aan attractor (lage luchtdruk) en een inperking (flessenhals).

Een attractor en een beperking zijn ook van belang om mensen in beweging te krijgen. Een frame, een perspectief is dan de attractor en de grenzen waarbinnen oplossingen als mogelijk gezien worden, zijn dan de beperkingen. Is dat alles om mensen in verandering te zien bewegen: gewoon wat keuzes minder en een pakkend verhaal ophouden en je bent er?

De avond voor de storm bezocht ik het concert "Celebrating Bowie" in Tivoli Utrecht. Een groep enthousiaste muzikanten waarmee David Bowie albums heeft opgenomen en concerten heeft gespeeld, speelden nummers uit zijn gloriedagen uit de jaren 70. De avond begon wat onwennig, want zo zonder David Bowie zelf, ben je toch een beetje aanwezig bij... ja bij wat eigenlijk...

In de loop van de avond kreeg onze intentie om te genieten van de muziek ons in beweging. De passie en het enthousiasme waarmee Bowie's muziek gepeeld werd sloeg over op het publiek. Het werd een schitterende avond waarbij we meer en meer vergaten we dat 'the man himself' er niet bij was.

Als Lucht een persoon was zou die zeggen dat zijn bedoeling is te stromen en dat overal waar hij kwam hij met volle teugen zou genieten om te stromen, hoe harder hoe beter. Het was onze intentie die zorgde dat de sfeer in de zaal in Utrecht omsloeg. Het perspectief op vieren van de muziek (frame) en de tijdsduur en de band (kader) waren er. We moesten alleen zelf nog de slingers ophangen en dat deden we graag! Omdat het feestje aansloot bij de bedoeling van bandleden en publiek.

Het treinverkeer was tot aan de volgende dag ontregeld en ik kon niet terug vanuit Schiphol met de trein. Ik had geluk, want daar was F. die mij oppikte en thuisbracht met de auto. F: "Dat doe je toch gewoon."

Love me, love me, love me, love me Say you do

Bowie