Laatst werd ik gevraagd wat voor mij de link is tussen dromen, inclusie en bevlogenheid. Wat een heerlijke vraag om zomaar over na te mogen denken. Alsof je een cadeautje krijgt terwijl je niet jarig bent.
Ik ben nogal van het waarderend onderzoeken – ook in mijn rol bij Agile transformatie – dus ik plaatste half onbewust de drie elementen in deze context. Vanuit een vraag die in een organisatie leeft is mijn doel altijd om deze met het hele systeem te onderzoeken, oftewel inclusief, met een zo breed mogelijk spectrum aan perspectieven. Om vervolgens samen te dromen en de toekomst te ontwerpen, en daarna dan weer gebruik te maken van de bevlogenheid die daarmee ontstaat om die toekomst dichterbij te brengen.
Maar goed, mijn aandacht in deze drie-eenheid gaat op dit moment uit naar inclusie. Wat voor rol speelt inclusie binnen waarderend onderzoeken? Dromen is instrumenteel. Bevlogenheid in het werken aan de toekomst een resultante van de waarderende aanpak. Inclusie daarentegen is meer een kwestie van grondhouding. Tenminste, als je streeft naar duurzaam resultaat. Want als je inclusie als instrument hanteert krijgt het snel een nare bijsmaak – afgedwongen en opgelegd krijg je politiek correct gedrag. Het resultaat is fragiel en vereist een soort van institutionele bewaking om zich staande te houden. Ik merk dat mijn gedachten afdwalen naar organisaties die Agile als instrument willen invoeren. Het zijn geen positieve gedachten. Maar daarover later vast meer.
Waar mijn gedachten ook heen gaan is het opdoen en versterken van inclusie als grondhouding. Inclusie als vaardigheid dus die je eerst bewust leert en dan onbewust hanteert, maar die zich leert kennen in de toepassing. Een soort omkering van ‘bias’, okay want van vooroordeel naar zonder-oordeel-vooraf. Wil ik later nog meer over nadenken merk ik. Maar ook nu al zijn er een paar gedachten die zich opdringen. Hoe combineer je zelfdiscipline en internalisering met groepsdiscipline en cultuurontwikkeling? Om te komen van inclusief individueel gedrag naar inclusief groeps- en organisatiegedrag. Wat voor rol spelen spelregels bij opschalen? En dat in relatie tot de eerdergenoemde institutionele bewaking. Deze gedachten hebben ook te maken met een recente training Holacracy die ik heb gedaan merk ik. Daarover later dus ook vast meer.
Zo, de kop is eraf. Volgende keer aandacht voor andere gedachten. Inclusie is voor mij een kwestie van grondhouding en nastrevenswaardig om als vaardigheid op te doen en continue te ontwikkelen – een schuivend doel dus. Inderdaad, ook inclusie is een werkwoord. Net als liefde, Agile en Boeddha.
Comments