Call for......thinking/doing/feeling *) (wk4)

Als je veel aandacht besteedt aan het onderwerp veranderen, waarom is het dan zo lastig er compact iets zinnigs over te zeggen? Vaak wordt er over veranderen gepraat in een mengelmoes van pseudowetenschappelijke theorietjes (waar boekenkasten vol mee geschreven zij), vermengd met een scheut eigen ervaring en veel verbeeldingskracht. Relatief weinig kom ik een boek van een schrijver over veranderen tegen dat gebaseerd is op eigen onderzoek. Een boek waar aanbeveling tot een werkwijze gebaseerd is op eigen meetbare bevindingen. We weten veel niet maar begrijpen het wel.

Een gemiddeld populaire managementboek ontstijgt niet het niveau van een zelfhulpboek: er worden een aantal concepten in samenhang geïntroduceerd en vervolgens komt er een duiding uit de hoge hoed die aangeeft wanneer het goed en wanneer het fout is.

Ben ik te scherp? Best verkochte zelfhulpboek als The Seven Habbits of Highly Effective People van Steven Covey is waardevol omdat het framework dat geboden wordt met de bijbehorende levensverhalen en praktische aanwijzingen miljoenen mensen hulp hebben geboden en richting hebben gegeven zonder heel expliciet aan te geven wat iemand in een bepaalde situatie moet doen. Zo’n boek geeft blijk van reflectie en weet deze samenhangend te verbinden in een set van principes. Het laatste boek van Thijs Homan “In controle’ is waarin hij de lezer meeneemt in alle de stappen van zijn verwondering en raadpleging om te reflecteren op zoiets als “in controle zijn”.

Wat beide boek gemeen hebben is dat zij geschreven zijn door belezen en ervaren mensen die reflecteren op hun werk en leven en daarbij de lezer uitgebreid meenemen en zelf laten kiezen. Ze vertellen wel het verhaal met de aanwijzingen naar een oplossing maar niet normering goed en fout.

The fifth discipline (Peter Senge`) en Theorie U (Otto Scharmer) of Cognitive Edge (David Snowden, Holocracy (Brian Robbertson), Deep Democracy (Myrna Lewis), Changing on the job (Jennifer Carvey Berger) en ook initiatieven als Sociocracy en Art of Hosting, zijn voorbeelden van werken over organiseren die aanspreken, omdat zij

a) denken en doen verbinden

b) daarbij ook met hun eigen verhaal vertellen

c) ons in staat stellen mijn verhaal te maken door te denken en te doen.

Deze werken bieden zowel een framework op basis van eigen leven en werk als praktisch handvaten die het ‘hoe doe je dat dan in de praktijk’ duiden.

Mijn verlangen is nu om met agile on the fly een framework op te stellen dat conceptueel kadert en richtinggevend is. Ik zou ook graag zien dat er praktische technieken aan gekoppeld zin waar iedereen die dat wil direct mee aan de slag kan. Ik zou ook ons verhaal willen verbinden aan het framework en het gebruik van de technieken zodat het doorleefd en ‘echt en puur’ is. Misschien wel omdat ik hoop en denk dat de waarheid over veranderen en de wijsheid over hoe te veranderen ligt in de verhalen die we maken?

Entre la nuit, la nuit et l’aurore Entre les royaumes, des vivants et des morts Arcade Fire

*) doorhalen wat niet van toepassing is